Spontaan spreken we donderdagmiddag met Sylvia en Sandy af bij Delftse hout (Delft). Sylvia is op "doorreis" naar familie en ik rijd naar Delft voor een gezellige wandeling. Soms moet je een beetje creatief zijn als je niet bij elkaar om de hoek woont. We lopen eerst om de plas heen en strijken neer op een grasveld bij het water. Daar spelen we een spelletje met de fleecetouwen. Sandy rent graag rondjes om ons heen, ze lijkt wel een echte Border Collie. Utah ligt er ontspannen bij en rolt regelmatig door het gras. Ze dagen elkaar uit met de fleecetouwen. Het blijven twee kaatjes, met Utah als opper kaat, soms trekken ze een keer een lipje op met een brommetje maar ik vind het knap hoe goed ze het samen doen. Utah trekt nog een paar baantjes op het hondenstrandje voordat we naar de auto gaan terwijl Sandy haar opwacht. 

Vandaag hebben we meegedaan aan een officiële Treibball wedstrijd. Onze eerste! De wedstrijd was georganiseerd door SportDog en gehouden op het terrein van K.C. Gooi- en Eemland te Hilversum. Nadat we geïnstalleerd waren op het veld en ons startnummer hadden opgehaald begon de wedstrijd. Utah heeft heus keihard haar best gedaan maar ze kan ook het kunstje beter laten zien. Maar wat wil je op een vreemd terrein, vreemde vent in je veld en een hoop herrie. Bij het vaste onderdeel eindigen we toch op een mooie 5e plaats met een prima tijd. Ik had hierbij gekozen voor kleine ballen, hierin snapte Utah iets te veel (te zacht en net wat te klein) en de keurmeester wilde ze ook nog even van dichtbij bekijken :-). Bij het spel onderdeel kies ik voor de zekerheid voor de grote ballen. Ondanks dat er wat foutjes in zaten was het goed voor een onverwachte 3e plaats! Met een medaille verlaten we het veld en komt er een einde aan deze hele gezellige en leerzame dag. We kunnen weer lekker aan de slag met trainen, leuke nieuwe dingen en weetjes opgedaan.

Donderdag jl. hebben we een gezellig uitje. Samen met Sylvia, Ellen en de negen honden gaan we wandelen bij de Klinkenbergerplas in Oegstgeest. De honden vinden het geweldig leuk. Het is best warm, van het water wordt dankbaar gebruik gemaakt. Sandy staat in het water te wachten tot iemand een balletje gooit, Bill ligt in het water de rest scharrelt lekker in het water of op het strandje. Utah vindt natuurlijk weer een bal. Omdat ze de enige echte zwemmer van het stel is, zwemt ze in haar uppie naar de bal en een heel comité van Spetsen en een Border wachten haar bij de kant op. Ze geeft de bal echt niet af ;-) Toch lukt het Bill of Tindra om de bal te pakken te krijgen op de kant terwijl Utah zich uitschudt. De slimpies! Utah heeft ook nog een serieuze rol deze wandeling. Het jonge spul, Sandy en Tindra, maakt ze graag wat regeltjes duidelijk. Spelen en gek doen is prima maar je kunt het overdrijven en daar steekt het opperhoofd dan even een stokje voor of meer tussen ;-) Later neemt ze Sandy nog even apart mee naar het water door haar aan te tikken in haar flank. Waarom? Dat was me niet helemaal duidelijk. Genoten hebben we zeker van het hele spul bij elkaar! 

Vorig jaar beviel Zwitserland ons zo goed dat we dat graag nog eens over wilden doen. We hebben veel gewandeld en genoten van het uitzicht op ons balkon. Het weer was perfect. Zon, wat bewolking en rond de 20 graden. Wat we vorig jaar door de hitte niet konden doen, konden we nu wel doen.

We wandelen veel langs het spoor en de Walensee naar Walenstadt vanaf het park. We scoren nog wat stukken drijfhout om thuis mee te hobbyen. Deze wandeling is voor Utah favoriet! Bij de "strandjes" die we onderweg tegen komen krijg ik standaard een 'ruk' aan mijn arm. Er moet even gepoedeld worden!

In Mels gaan we op zoek naar de mooie omgeving van de Chapfensee. De rondwandeling is erg mooi! Veel mensen maken gebruik van de BBQ's om het meer. Het ruikt heerlijk maar wij houden het bij een eenvoudige picknick ;-)


Groeten uit Zwitserland (trailer) from Liannevo on Vimeo.

Vanmorgen spreken we bijtijds af bij het Abtswoudse bos in Delft met Femke en Dude. Het wordt een verkoelende wandeling met veel gespetter en geblaf! :-) Het is maar goed dat ze elkaar zo goed kunnen hebben en begrijpen want menig hond was al lang weggelopen door hun luide 'gedoe'. Utah komt met een tennisbal uit het riet, dat wordt een dolle boel. Dude maakt er een mooi spelletje van om Utah een beetje op te jutten en Utah heeft als doel de bal zo snel mogelijk te pakken voordat Dude hem heeft. Ze springt zelfs met een plons van de kant af in het water, iets wat ze normaal echt niet doet! Ze houden graag de voetjes aan de vloer en hebben graag een aflopende bodem voordat ze gaan zwemmen. Maar een beetje adrenaline doet soms wel eens rare dingen ;-). We hebben in ieder geval weer erg gelachen met onze Spetsjes!

Donderdag spreken we af met Sylvia en Sandy. Ze komen naar het Westland en we gaan wandelen bij de rustige "dijk" achter de stormvloedkering. Als Sylvia aan de deur staat, vraagt Utah zich wel af waar haar vriendinnetje nu is gebleven. Als we naar de auto lopen, probeert Utah een glimp van Sandy op te snuiven.

De hondjes zitten "klaar voor de start" en al voordat het commando "vrij" volgt, sprinten ze voluit door het hoge gras. Utah lijkt wel een konijntje met haar sprongen door het veel te hoge gras. Na de wandeling lijkt het ons een goed idee om te gaan lunchen bij een strandtent. Een goed idee was het zeker, wat een heerlijk weer. Mijn wangen waren héél rood gekleurd 's avonds :-)

We drinken nog even een koel drankje in de tuin en wat zijn de hondjes ontzettend braaf geweest vandaag!
Geen enkel gekibbel gewoon lekker relaxed.

Het waait flink en het regent. Tussen de buien door naar buiten lukt niet altijd. Utah laat haar staartje een beetje hangen, kijkt naar mij met geknepen oogjes en heeft er niet echt de vaart in. Ik begrijp het, regen is stom! :-) Ik vind het wel een leuk alternatief om met dit weer binnen wat "studiofoto's" te maken. We pakken een kleedje, een lichte achtergrond en een balletje! Met dat balletje doen we een leuk trucje, pushen naar mij vanaf het kleedje. Zo scoort Utah heel wat voertjes, is ze alert en maken we wat leuke foto's!

Eén mei, Joya, ons nichtje heeft vakantie. Haar mams heeft een avondje voor haarzelf en Joya wil deze avond gezellig bij Utah (maar natuurlijk ook bij Li en Norbert) doorbrengen. Ondanks dat ik helemaal niet fit ben door een opzettende keelontsteking maken we er voor haar een leuke avond van. Met Utah wandelen we naar het parkje in de wijk, de trampoline en de speeltuin. Wat een lol! Thuis spelen we memorie en kijken daarna, lekker rustig op de bank, een leuke animatiefilm en trakteren Joya op chippies en Utah krijgt natuurlijk ook wat lekkers.

De interactie tussen kinderen en honden blijft altijd interessant. Voor een kind is een hond een soort speelkamaraadje die vaak vooral moet luisteren of zich moet aanpassen naar de wensen van het kind. Nu Joya wat ouder wordt (5) kun je iets beter uitleggen waarom je beter iets wel of iets niet kan doen bij een hond. Of hoe je het anders kan doen en je ze het resultaat daarvan kan laten zien. Ze begrijpen elkaar beter en dan zijn het echte maatjes!

Onze tuintafel had zijn beste tijd wel gehad. Een alternatief vonden we in een steigerhouten tafel.
Bij een bedrijfje om de hoek bestellen we, op maat, een gezaagd pakket. Onder toeziend oog van de scheidsrechter fabriceren we een tafel van alle losse planken. De scheids, die elk schoefje telt en het liefst op je werk gaat zitten, houdt alles natuurlijk nauwlettend in de gaten!

De Maeslandkering, een beetje verscholen achterin Hoek van Holland. Een enkele keer fietsen we er langs of kijken we bij de jaarlijkse proefsluiting, wat best indrukwekkend is. Dat je er ook een lange wandeling kan maken heb ik nooit geweten. Dan te bedenken dat ik na zo'n 16 jaar "hond" wel dacht te weten wat er in de buurt was, en ja, dit pad lag er toen ook al :-). Nu moet ik het natuurlijk niet te veel promoten, straks wordt het er nog druk! Zo bijzonder is het nu ook weer niet, je wandelt over een dijkje langs het spoor (afgezet met hekwerk) van de Maeslandkering naar Maassluis en terug. Het uitzicht over de polder is behoorlijk wijds, zeker voor deze regio. We gaan deze onthouden en John, bedankt voor dit goede idee! 

Vanmorgen zijn we de rust in de duinen en op het strand van Hoek van Holland gaan verstoren.
Neem Utah en Xantos en je hebt een boel herrie en gespetter bij elkaar. We hadden boven aan de strandboulevard afgesproken. We komen in dat stuk duin eigenlijk niet heel vaak, dus des te leuker voor de hondjes. Ze waren zo zwart als roet na het eerste modderbad, toen lekker scrubben op het strand en nog even lekker spetteren voordat we weer de auto in gaan. Ze hebben genoten, wij ook! ;-)