23 november 2015

Tomaatje?

Ze zijn er weer, Westlandse tomaten! :-)
Op onze 'kassen-route-wandeling' komen we altijd langs verschillende fleurige bloemenkwekerijen en ook langs een tomatenkwekerij. Utah is gek op tomaatjes, om ze mee te dragen tot we weer thuis zijn. Eigenlijk al jaren een grappige gewoonte. Soms liggen er een aantal naast de container en is Utah een gelukkig hondje maar nu lag er hele berg tomaten, dat was echt lastig kiezen!

                   
                                                                  (Aanklikken voor groter formaat) 
17 november 2015

Spets-achtig leuk verjaardagsfeestje

Donderdag was Bill (Westorps Wild Bill Hickok) van Ellen jarig, 11 jaar jong, hij is nog super fit! We hadden al afgesproken om te gaan wandelen op het strand in Monster. Het is dat ik niet wist dat Bill jarig was, anders had ik natuurlijk iets extra lekkers meegenomen voor hem. Maar gelukkig waren mijn train-voertjes ook erg lekker, niet alleen Bill was mijn fan ;-) De hondjes hebben zich weer heerlijk uitgeleefd, wij hebben weer bijgekletst en het zonnetje liet zich ook nog heel even zien!

De foto's zeggen weer genoeg.....


(aanklikken voor groter formaat)
 
Klik hier om de rest van de serie te bekijken.
13 november 2015

Herderen enzo

Er is weer wat te melden over het schapendrijven. Femke heeft van alle deelnemers tijdens het schapendrijven in Drenthe (augustus jl.) een filmpje gemaakt. Deze zijn gereed, weer even nagenieten! Jammer dat we het parcourtje niet meer hebben kunnen lopen op het grote veld door de poortjes maar wie weet een volgende keer....
Femke, super bedankt!

Hier vind je het filmpje van Utah en mij en als je het leuk vindt, kun je hier de andere filmpjes ook bekijken.

Vorige week hebben we ook weer getraind met "onze" schaapjes. Utah was zeker niet van plan om aan het opwerken te gaan werken, stom en zo saaaaaaaaaaai vindt ze dat! Tsja en als een Spets iets echt niet wil.... :-) Peet bedacht dat het leuk zou zijn om met een koppeltjes schapen (9) het veld af te gaan en via een klein stukje (openbare) weg naar het veld aan de overkant te gaan. Dan is de taak meteen een stuk serieuzer. Na korte aarzeling van mijn kant zijn we er voor gegaan. Het is toch even spannend, er rijden fietsers, komt er een auto? wat doet Utah?

Mooi is het om te zien dat Utah dit dan wel serieus neemt. Op het andere veld laten we de schapen afstand van ons nemen om te zorgen dat ze lekker gaan grazen. Omdat de groep niet samen is, zijn de schapen toch niet helemaal op hun gemak. Een enkel kopje gaat naar beneden voor een hapje gras. Na een half uurtje hebben we de schapen weer opgehaald.  Dat ging netjes maar ze splitste de schapen wel, ze moet er net iets ruimer omheen. Terug naar de pennen lopen was pittiger, de schapen willen terug naar de groep dus zetten de vaart er in. Pluspuntje, Utah kon ik heel goed achter de schapen houden op gepaste afstand om de druk niet op de voeren en dan heeft ze niet eens de neiging om naar voren te gaan, keurig naast mij gebleven. Trots op die kleine muis! De reacties van de voorbijgangers vond ik erg leuk: "Huh, dat is toch niet zo'n schapenhond?" of "Hoort dat kleine hondje erbij?" :-)

Johan maakte nog een foto toen hij in de richting van de brug stond om die kant even "bezet" te houden voor de schaapjes:
(aanklikken voor groter formaat)
1 november 2015

Herfst in 'eigen' bos

Zou de herfst dan toch het mooiste jaargetijde zijn? Het is in ieder geval wel bij uitstek geschikt voor het maken van mooie sfeervolle foto's. Geïnspireerd door Het Leesten nam ik daarom een kijkje in ons 'eigen' Staelduinse Bos, met camera. Die lieve Utah blijft ook maar weer braaf zitten, liggen of staan, natuurlijk wel in ruil voor wat lekkers! :-)
(Aanklikken voor groter formaat of klik hier voor de hele serie)
Mogelijk gemaakt door Blogger.

Blog Archive