29 maart 2015

Schaapje 'Heelen'

Utah heeft de smaak te pakken met het schapendrijven. Hoewel ze vaak nog steeds een beetje doordraaft met haar felle koppie, gaat het over het algemeen wel een stuk beter en met meer rust.

Zaterdag heeft ze laten zien hoe onverstoorbaar ze (meestal) is. Haar doel is soms lastig te beïnvloeden, ze weet veel te goed wat ze wil :-) De schapen waren terug gelopen richting de pennen en toen ik Utah enthousiast vóóóóóóruit stuurde om ze weer op te halen was ze dat zeker van plan maar wel op haar eigen manier. In hoge snelheid zoeft ze op de schapen af, ze zou een mooie ruime bocht om de schapen moeten maken maar in plaats daarvan loopt ze er gewoon dwars doorheen. Het gevolg is dat de schapen alle kanten op 'vliegen' en ze dan nog even lekker wat te keffen heeft om de boel weer bij elkaar en bij mij te brengen. Waar menig hond wel uitkijkt om tussen de schapen door te lopen of dit heel spannend vindt loopt Utah er doorheen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Gewenst is het natuurlijk niet, het geeft ook de schapen stress. Maar een hoop lol geeft het Utah wel. Het bracht me op een idee voor de volgende training. We gaan op afstand oefenen om een wijde bocht te maken. We beginnen samen zodat ik haar uit de schapen kan houden.

Als afsluiting hebben we nog een rondje met Kneusje, het paplam rammetje van vorig jaar, gelopen.
Kneusje is een heel rustig schaapje en niet zo makkelijk om te trainen omdat hij niet onder de indruk is van honden. Dit komt omdat hij er mee opgegroeid is. Voor Utah is het moeilijk om achter de schapen te blijven lopen samen met mij. Ze wil ze altijd meteen weer terug brengen naar mij. Kneusje loopt heel rustig vooruit dus zo konden we er mooi samen achter lopen. Later draaiden we de rollen om. Ik loop voor Kneusje richting de pen en Utah loopt achter. Ongeduldige Utah wilde graag dat Kneusje meer doorliep en begon (heel) zachtjes te heelen (= zachtjes bijten in de hakken).  Ook al was het helemaal niet nodig, het blijft toch mooi om te zien hoe dat in de natuur geregeld wordt. Dat maakt het werken met honden en schapen nou precies zo leuk om te doen!

In de avond moe en voldaan op de bank...

(aanklikken voor groter formaat)
18 maart 2015

Wandelen met onze vriendjes van de Zweedse Herder

Voor een zondag zijn we toch wel vrij vroeg uit de veren en vertrekken we op tijd naar Femke. Daar begint deel twee van de rit naar Rozendaal bij Velp. Utah is maar wat enthousiast bij het zien en horen van Dude en baasjes en springt even enthousiast de bus van Femke in. Ruim op tijd arriveren we op de afgesproken parkeerplaats. Opvallend is dat de gearriveerde Spetjes eigenlijk helemaal niet zo veel herrie maken, later maken ze dat wel weer goed ;-) Net als de vorige keer lopen we een mooie ronde over het Rozendaalse Veld, omdat niemand bezwaar heeft en omdat het kan lopen we dezelfde weg ook weer terug. Het is weer erg gezellig, ik heb de hondjes niet geteld maar twintig druktemakers waren er zeker bij. Op de parkeerplaats warmt Femke worstjes op, lekker, want fris was het wel!  Ook worden de andere meegebrachte lekkernijen op het picknicktafeltje gezet. Gezellig kletsen we dan nog een poosje na. Utah en Dude hebben we niet gehoord of gezien op de terugweg....

Het was weer voor herhaling vatbaar, bedankt iedereen voor de gezelligheid!
Een greep uit de foto's, de rest van de serie vind je hier.
 (aanklikken voor groter formaat)
12 maart 2015

Op pad met mijn schaduw

Vanmorgen vroeg zijn we op de fiets gesprongen, Utah in het mandje, en op naar het strand.
Na slechts 10 minuutjes fietsen zijn we er al. Utah in hevige "piep-modus" achterop de fiets want ze zag een aantal konijntjes bij 'De Banken' (klik) voorbij schieten. Het strand hebben we bijna voor onszelf en samen met de ochtendgloren en een rustig kabbelende zee maakt dat deze dag goed is begonnen!

Dat we op de terugweg een Golden Retriever met ochtendhumeur tegenkwamen vergeten we maar snel. Toch kan ik het niet laten om me weer eens af te vragen waarom mensen die weten dat hun hond nog al heftig reageert op andere honden (de hond kreeg van te voren al een brul) niet even hun hond terugroepen zodat we zonder stress elkaar kunnen passeren....dat lijkt me voor iedereen beter. Maar het mag onze pret niet drukken, we maken onze wandeling af en Utah mag naast de fiets in een rustig tempo naar huis draven.

Met de kleine compact camera maakte ik nog een paar foto's.

(aanklikken voor groter formaat)
2 maart 2015

Weekend op Texel

Dit weekend was het "Texel-tijd".
Een relaxed weekend, prima hotelletje in De Koog, leuke uitstapjes, bezoekje aan mijn paps en Irene, mooie wandelingen en het was, ondanks de pittige wind, prima weer! Naast de rust, de natuur en de kleine dorpjes is er elke keer toch wel weer iets nieuws te ontdekken op het eiland, dat maakt het altijd weer leuk. De volgende keer willen we met een bootje mee naar de zandbanken en de zeehonden op de Waddenzee. Daar was het nu te koud voor. Zo blijft er nog wat te wensen over.......Utah heeft zich, uiteraard, ook weer zeer goed vermaakt en ook nog voorbeeldig gedragen!

(aanklikken voor groter formaat)
Mogelijk gemaakt door Blogger.

Blog Archive