Veel te lang geleden dat het Border en Spetsen meisje samen gewandeld hebben. Ook de baasjes hebben elkaar al lang niet live gesproken. Onze agenda's hebben gisteren een match! Voor het gemak, de tijd en andere verplichtingen spreken we af in Delft, bij Delftsehout. Na het eerste rondje om de plas wandelen we een klein stukje door naar Du Midi bij klein Delfgauw voor een gezellige lunch. Daarna willen de hondjes nog wel een rondje! Bij de plas houden we nog even een fotomomentje. De making off is vastgelegd door Sylvia, we hebben weer gelachen! Misschien houden ze bij Hurtta nog een wedstrijdje, hebben we alvast wat foto's van het tuig! :-)

Wilde Wilde Wilde Hilde toch, aan sommige van jouw hobbies kan ik toch maar moeilijk wennen! :-) Utah heeft een nieuw tuig, dat nieuwe geurtje staat haar natuurlijk helemaal niet aan, logisch toch! Als we dan lekker gaan wandelen ziet ze haar kans schoon om eens lekker uitgebreid in een rotte vis te gaan liggen rollen! Héérlijk voor Utah maar ik ben er iets minder enthousiast over ;-) Hond vies, tuig vies en een lucht waar je zelfs buiten al bijna van je graatje door gaat. Dat wordt in bad, sorry Utah! Ze vindt dat echt helemaal niet leuk maar ze knapt er, in mijn ogen en door mijn neus, in ieder geval wél lekker van op. Een knuffel zacht vachtje!
                                                                                             (aanklikken voor groter formaat)

Begin september is het nieuwe Hoopers seizoen weer begonnen. We hebben er weer zin in! In de zomermaanden hebben we in de tuin nog wat geoefend en dat was te merken. Utah gaat lekker, soms iets té maar dat weten we... even de kolder in de kop :-)

In de tussentijd heeft Utah ook een paar behandelingen bij de fysio gehad, ze had toch weer wat last in de rug. Nu gaat ze weer als een "raket" en de oefeningen die we gekregen hebben bij de fysio zijn ook weer een leuk "spelletje" voor Utah. Blij met deze mevrouw, het helpt haar echt! 

Bedankt voor het maken van de foto's Anita.

Na het succesvolle weekend van vorig jaar hebben Jeanine en haar man weer een fantastisch Vāstgötaspets weekend georganiseerd op hun eigen prachtige boerderij, Hoeve Morgenster, in Drenthe! Met zo'n 25 Spetsen, ruim 20 personen en een aantal geintereseerden/toekomstige eigenaren hebben we er weer een paar super leuke dagen van gemaakt. Er was een mogelijkheid tot schapendrijven, praktijkspeuren, detectie, treibball, behendigheid, flyball, lijn/halsband maken en een uitgebreid (denk)spelletjescircuit. Alsof dat nog niet genoeg was hebben we ook genoten van een gezellige bbq waarbij we de hele avond buiten konden zitten! Het weer was soms zelfs een tikkeltje te warm voor de workshops en de hondjes. Maar met voldoende water en rustmomenten hebben we alles kunnen doen. Nieuw voor ons waren praktijkspeuren en flyball. Het praktijkspeuren viel super snel in de smaak. Bijzonder om te zien dat je in zo'n korte tijd, in de basis, iets nieuws kan aanleren omdat het eigenlijk gewoon, als instinkt, in de hond aanwezig is. Ook de theorie er achter was weer interessant verteld door Wendi van Voorst. Hier zou ik best meer mee willen doen. Detectie, ook door Wendi verzorgd, ging ook heel goed. We kunnen hier thuis mee verder door de goede instructie en een bakje met eekhorentjesbrood wat we allemaal mee mochten nemen. Binnenkort naar Ikea voor de bakken :-) Flyball moest ook wel een schot in de roos zijn bij onze ballenfreak. Bij het aanleren van de poot op de bak moest het kwartje nog wel even vallen maar samen met Raymond (Priority Dogs) en Femke (ervaren met Dude - www.spets.nl)  kwamen we een heel eind. Super leuk om een keertje te proberen. Onder de aanwezige Spetsen schuilt ook nieuw Treibball talent, leuk om te zien. Utah heeft het keurig voor gedaan! :-) Het (denk)spelletjes circuit, mede mogelijk gemaakt door Hond in Aktie, was ook een groot succes voor de slimme mini wolfjes! De B&B in Vledderveen waar we zelf verbleven is ook een aanrader. Wat een rust, ruimte en prachtige sterrenhemel! Kortom, we hebben weer genoten!

Utah en ballen, dat is toch een 'dingetje' of bijna een soort van obsessie ;-) Ze vindt die dingen werkelijk overal! Ze heeft er echt een (speur)neus voor. Meestal zijn het tennisballen en daar kun je ook nog zo lekker op kauwen! Goed voor je tandjes grrr... ik geef geen tennisballen, dan houdt ze geen tandjes over. Maar wat kun je doen tegen de verdwaalde exemplaren en een hond die je smeekt om het te pakken en er gek mee te doen?! Zoals deze keer, even lekker de buik koelen in het water en ineens ligt daar een stukje verderop een bal, een echte tennisbal. Ik kan die smekende blik toch niet verbieden om dat balletje te pakken? :-) Ze vindt het zo'n mooi spelletje! Binnenkort staat er een workshop praktijk speuren op de agenda, daar komt haar talent "speuren naar ballen" vast nog een keer goed van pas!

Ook dit weekend heeft Utah weer een druk programma. Dit keer een uitje naar de Veluwe. Een nichtje van ons trouwt in Beekbergen. Tsja als we er dan toch zijn, knopen we er meteen een nachtje aan vast. Het is er zó mooi wandelen, de heide is overal in bloei (love it!) en Utah hoor je niet klagen! :-) Als een kameleon past ze zich aan elke situatie aan, knap hondje! De foto's, even snel "ontwikkeld" met de telefoon, zijn gemaakt bij 't Leesten in Apeldoorn, in het Roekel in Otterlo en op de Edese Heide in Ede.

Het is alweer even geleden dat we naar het pitoreske eiland geweest zijn en deze keer hebben we wel een hele bijzondere reden om weer eens te gaan. Zus heeft zich dit weekend ingeschreven voor een parachutesprong bij het Paracentrum Texel. Spannend, schaapjes knuffelen maar dan anders ;-) Dat willen wij natuurlijk super graag van dichtbij bekijken! Irene, ons 'bonus' mam, bedenkt dat dit ook wel eens haar kans kan zijn om de sprong in het diepe een keer te wagen en ze schrijft zich na korte aarzeling spontaan in. Vlak voordat zij zich moeten klaarmaken trekt er een laaghangend en dicht wolkenpak over het eiland en worden de volgende sprongen, tot nader bericht, geannuleerd. Bummer!! Maar in de loop van de middag worden de dames gebeld en haasten we ons weer naar het vliegveld. In de overige tijd vermaken we ons ook heel goed in het bos, op het strand en in de vakantiebungalow. Wat geweldig leuk om mee te maken vanaf de zijlijn en wat onwijs stoer dat ze dit gedaan hebben!

Eén van onze 'standaard' wandelplekjes in de buurt. Altijd een fijne route, je kunt er lekker struinen over de dijk en over de Zandmotor (strand) weer terug wandelen. Je kan de route zo lang maken als je zelf wilt. Nu weer een keer met de camera erbij, gewoon, omdat ik zin had om wat leuke foto's te maken! :-) De 'vreemde eend' is een IJslandertje die Utah altijd wel erg leuk vindt, een plaatselijk vriendje dus ;-)

De afgelopen tijd ben ik maar liefst vier keer op puppy visite geweest. Daar kun je natuurlijk geen genoeg van krijgen! Nu afkicken, want ze vliegen langzaam uit. Ik heb vre-se-lijk genoten van de kleine Spetsjes bij Ellen en van de kleine Kooikertjes van onze Treibball trainer John. Onderstaand nog een paar schattige plaatjes van deze leuke tijd! #houdzichinomerookweeraantebeginnen