Een paar mooie herfstfoto's ontbreken nog aan de collectie van dit jaar in het digitale "dagboek" van Utah. Ik weet dat ik haast moet maken met de voorspelde koude dagen en nachten. Maandagmiddag is het koud, zonnig en helder en ik besluit dat dit écht het moment moet worden voordat alle herfstkleuren verdwenen zijn. Met tas, camera, 50 mm lens, goede zin en hééééle lekkere voertjes gaan we naar het Hoekse Bos. Ik speel met het zonlicht en de instellingen van de camera. Utah heeft zich gedragen maar ook vreselijk misdragen. Ik moet zó (vooral in mijzelf) lachen! Utah neemt op de foto gaan voor iets lekkers echt heel serieus. Het is echt werken voor haar. Ze claimt vervolgens alles in haar en mijn omgeving. Dus als er iemand met een hond(en) aankomt dan jaagt ze die heel lelijk weg, de bitch! Dit alles onder het mom van "ga weg, ik ben bezig, je stoort ons, alles is van mij en mijn vrouwtje" :-) Voorbijgangers op een afstandje vinden het overigens een prachtig gezicht hoe Utah zich staat uit te sloven!