Het jaar is bijna voorbij, een goed moment om de stand van zaken van het schapendrijven weer eens te updaten. De afgelopen maanden hebben we gefocust op het opwerken van de schapen. Dat wil zeggen dat de schapen dan voorop lopen, Utah een stukje achter de schapen loopt en ik de "hekkensluiter" ben. We hebben dit de laatste keren geoefend op het grote veld en aan een lange lijn om beter de snelheid van Utah te kunnen doseren. Even uitleggen, Utah blijft het een heel leuk spelletje vinden om de schapen de stuipen op het lijf te jagen. Ze rent hard op ze af en gaat veel te dicht bij de schapen langs of loopt er dwars doorheen. Om dit gedrag in goede banen te leiden heeft het lange touwtje zijn diensten wel bewezen!

Gisteren hebben we eerst de commando's en het sturen goed geoefend op het trainingsveldje. Ook de bananen heb ik even uit de oren van Utah gehaald. Toen ik vond dat alles onder controle was zijn we, zonder dat er een schaap ontsnapt is, van het trainingsveld naar het grote veld gegaan. Een kunst op zich want er moeten twee hekken open gedaan worden. Utah moet hierbij goed blijven liggen anders komen de schapen te dichtbij en kun je het hek niet meer open doen met chaos als gevolg. Maar het ging keurig! Aan het einde van het grote veld heeft het koppeltje schapen altijd de neiging om terug te gaan naar de andere schapen die in de pen staan bij het trainingsveldje. Ze gaan er dan ineens hard van door. Dit was altijd een moeilijk punt voor Utah, dan moet ze ver van mij af om de schapen in te halen. Dat was dan een twijfelpunt waardoor ze terug naar mij kwam en we de schapen dus weer op moesten gaan halen bij het hek. Vandaag had ik het gevoel dat er een aantal kwartjes gevallen waren van de laatste trainingen en haalde ze met een noodvaart de schapen terug op dat punt. Ook het afsluiten, dat wil zeggen, de schapen weer naar het trainingsveld brengen en in de juiste pen doen, ging erg goed. De lange lijn hebben we vandaag niet gebruikt en ook al gaat ze nog wel te dicht langs de schapen, het gaat steeds beter!

Trots op mijn kleine Wilde Hilde en erg benieuwd wat we volgend jaar weer gaan leren!